شغل سرمایه گذاری
اصولا سن که از 40 بره بالاتر ، ارزش نداره که آدم واسه یه حرفه یا تخصص که نیازمند پرورش نیروی انسانی هست فورس بذاره کاری که پیشنهاد میشه اینه که در زمینه هایی که سررشته داره سرمایه گذاری کنه یا اگه سررشته نداره یه کم اطلاعات کسب کنه و وارد سرمایه گذاری بشه یا اینکه تخصص خودشو غنی کنه نه اینکه یکی شغل کارمندی داره یا فیزیوتراپه و اونوقت در 45 سالگی تصمیم میگیره که بره پزشک بشه
البته اگر دیدگاه افزایش درآمد باشه اینکار بنظرم نمیتونه قابل دفاع باشه و الا هر کس دنبال علاقه خودش در هر سنی و شرایطی میتونه بره و موانع ذهنی ش رو باید پشت سر بذاره
*
دیگاه پزشکی
با چند پزشک که فارغ التحصیل آمریکا بودند مستقیم یا غیر مستقیم که آشنا شدم دیدگاه غالب پزشکی شون اینه که یه بیمار رو که میبینن اونو بعنوان یه انسان برآورد میکنند که چه کاری میتونن واسه‌ش بکنن ، فارغ از اینکه پولکی باشند یا نباشند این دیدگاه غالب شون هست و بر میگرده به کیفیت و نحوه آموزش دانشگاهها و اساتیدی که باهاشون بودند.. در حالیکه یه سری بچه پزشکهایی هستند که تخصص شون رو در دانشگاههای معمولی ایران که گرفتند وقتی یه بیمار رو میبینن تصور غالب شون اینه که چطوری میتونن ازش یه پولی در بیاورند حالا خدمات در اولویت بعدی قرار میگیرد البته همه شان اینجوری نیستند ولی جا دارد که در این زمینه اندیشه شود و اساتید که خودشون این دیدگاه را ندارند چطور شاگردانشون این دیدگاه را داشته باشند.....
مطلب زیاده ولی حوصله نوشتن بیش از این در این زمینه رو ندارم
*
اختلاف درآمد پزشکان با غیر پزشکان
یه رادیولوژیست معمولی در یه شهر متوسط 700 هزار تا یه ملیون نفری میتونه تا روزی ده میلیون تومان درآمد داشته باشه ، یه جراح ، یه ارتوپد ، یه چشم پزشک ، یه .... یه ....
حالا اگر کسی در فیلد دیگه ای متخصص باشه اون متخصص معمولی شاید بزور ماهیانه 5 تا 10 میلیون تومان درآمد داشته باشه که قابل قیاس با درآمد یه روزه پزشکان نیست. لذا بنظرم این اختلاف درآمد تناسبی ندارد نسبت به رشته های دیگر و اگر هم زحمت کشیدند و پزشک متخصص شدند که حتما هم همینطور است دیگران در سایر فیلد ها نیز زحمت کشیدند و اگر پزشکان متخصص دو برابر اونا زحمت کشیدند درآمدشون سی برابر اوناست . البته اینم جای بحث داره و .... خیلی حرفهای دیگر
*
میگن نوشتن تو بلاگر و وردپرس دات کام چون فیلتره سخته و لذا از سرئیس های ایرانی استفاده کنیم ! خب تقریبا درست نیست چون میلیونها نفر از ایرانی ها با فیلتر شکن از توییتر و فیسبوک استفاده میکنند پس چه اشکالی داره که اندیشه هاشونو هم تو سرویس بلاگر یا وردپرس دات کام بذارن و به سرویس های ناامن و نامشخص در آینده ایرانیها اعتماد نکنن. ضمن اینکه تعطیلی حدود 40 روزه بلاگف در سال 94 و عقب گرد محتویات وبلاگ و از بین رفتن بسیاری از وبلاگهای ایجاد شده و پست های منتشر شده در جای خود فاجعه ای بس عظیم در حوزه خودش بود
*