در طول سالیان گذشته یادم هست نتیجه گرفته بودم که قضاوت نکنم، پیش تجسم سازی نکنم و غیبگوئی نکنم. رعایت این سه اصل که به نوعی همون قضاوت نکردن فکری هست منجر میشد که روحیه شاداب تری داشته باشم و خوش بین تر باشم . از طرفی عدم رعایت آن با توجه به اینکه ذهن آدم اتوماتیک بطرف منفی میرود باعث خودآزاری و دپرشن میشد و طبق قانون پندار و گفتار و کردار می افتاد در سیکل معیوب و نهایتاً در سرنوشت آدم ظاهر می شد.
تکنیک راز هم میگه غالب فکرت هرچی باشه به سمت همون میروی ! و چون در مسائل مختلف قضاوت، پیش تجسم سازی و غیبگوئی که اکثرا منفی و خوآزار دهنده هستند ، نیز حجم غالب فکر را پر می کنند و این مسائل اگرهم رخ ندهد حداقل باعث رنجش آدم میشود.
پس ضمن تاکید به مسائل فکری مجدداً مروری میکنم واسه خودم :
که قضاوت و پیش تجسم سازی و غیبگوئی فکری نکنم و فکر غالبم همانی باشد که میخواهم بشود
طبق قانون راز
تکنیک راز هم میگه غالب فکرت هرچی باشه به سمت همون میروی ! و چون در مسائل مختلف قضاوت، پیش تجسم سازی و غیبگوئی که اکثرا منفی و خوآزار دهنده هستند ، نیز حجم غالب فکر را پر می کنند و این مسائل اگرهم رخ ندهد حداقل باعث رنجش آدم میشود.
پس ضمن تاکید به مسائل فکری مجدداً مروری میکنم واسه خودم :
که قضاوت و پیش تجسم سازی و غیبگوئی فکری نکنم و فکر غالبم همانی باشد که میخواهم بشود
طبق قانون راز
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر